این تکنولوژی در سال ۱۹۹۲ در گروه سما تلکام شرکت مخابراتی ودافون در انگلیس اختراع شد. نیل پاپ‌ورت یکی از مهندسین این شرکت که در ساخت این تکنولوژی مشارکت داشت در ۳ دسامبر ۱۹۹۲ اولین پیام کوتاه را فرستاد. متن اولین پیامک ارسالی تبریک کریسمس بود. در آن زمان تلفن های همراه صفحه کلید نداشتند و برای نوشتن پیام کوتاه از کامپیوتر استفاده شد. نوکیا اولین شرکتی بود که در سال 1993 قابلیت ارسال پیامک را در گوشی های خود ایجاد کرد. این سیستم در واقع به عنوان یک پیجر اداری برای گزارش رفت‌وآمد مدیران شرکت‌ها به منشی و دبیرخانه طراحی شده بود اما به مرور زمان استفاده از آن گسترش یافت به طوری‌که تا بیست سال بعد نقشی محوری در نحوه برقراری ارتباط میان انسان‌ها پیدا کرد.
در ابتدا امکان ارسال پیام کوتاه به سایر سرویس دهنده های موبایل امکان پذیر نبود و برای استفاده از اپراتورهای دیگر باید تنظیمات مربوط به آن را در گوشی تنظیم می کردند. این محدودیت تا سال 1999 ادامه داشت. اما از سال 2000 استفاده از پیام کوتاه افزایش یافت به طوری که در سال 2010، 1/6 تریلیون پیام کوتاه ارسال شد. که به طور میانگین 193000 پیامک در ثانیه می باشد.
حداكثر تعداد حروفي كه در يك پيام كوتاه ارسالي جا دارد 160 حرف است كه اين تعداد در زيانهايي همچون فارسی یا چینی به 70 مي‌رسد. دليل اينكه شما نمي‌توانيد پيغامي با ببش از 160 حرف بفرستيد نيز آن است كه براي شلوغ نشدن سيستم ارسال پيامها، مخترعان اين روش، روي اين تعداد حرف موافقت كردند تا تعداد بيشتر از آن ارسال نشود. اما باز هم ارسال تعداد حروف به سيستمي بستگي دارد كه در كشور و يا منطقه نصب شده و توانايي اسال پيام را دارد. در برخي از مناطق ممكن است يه صورت اتوماتيك به شما اجازه دهند تا بتوانيد بيش از اين حروف را هم در يك پيام بفرستيد اما حد معمول آن 160 حرف است.
پیامک از سال ۱۳۸۱ وارد ایران شد و تا پنج سال بعد فقط از نام اختصاری انگلیسی اس‌ام‌اس برای آن استفاده می‌شد. در سال ۸۶ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی واژه‌های پیامک و پیام کوتاه را به عنوان برابرهای فارسی این واژه تصویب کرد.
تحقيقي كه سال 2004 انجام شد نشان داد كه افرادي كه تلفن همراه دارند تنها دو دسته هستند يا با تلفنشان صحبت مي‌كنند و يا از دسته افرادي هستند كه با ارسال پيام بسيار مانوس هستند. افرادي كه به فرستادن پيام كوتاه علاقه دارند دو برابر پيغام مي‌فرستند و تعداد زنگهايي كه با تلفن همراهشان مي‌زنند نصف افراد ديگر است.
از سوي ديگر براي مخابرات نيز ارسال پيامها از سراسر كشور بسيار بهتر از آن است كه شبكه با افرادي كه در حال صحبت با تلفنهاي همراهشان هستند پر شود زيرا ارسال پيامهاي كوتاه، جاي زيادي از شبكه هاي مخابرات را نمي گيرد.